Αρχική Σελίδα

Καλώς ήλθατε στο νέο μας κατάστημα

Το κατάστημα αυτό λειτουργεί παράλληλα με το κατάστημα για είδη υδροπονίας και περιλαμβάνει είδη για τον αγρότη

Πηγαίνετε για ψώνια Αγροτικών εφοδίων

Είδη Υδροπονίας

Από τότε που οι άνθρωποι μεταπήδησαν σε μεγάλο βαθμό από τον νομαδικό τρόπο ζωής σε πιο σταθερούς, αγροτικούς οικισμούς, έχουν πειραματιστεί με νέους τρόπους καλλιέργειας τροφίμων. Μια από τις μεγαλύτερες εξελίξεις στη γεωργία ήταν η ανακάλυψη ότι τα φυτά δεν χρειάζονται πραγματικά έδαφος για να αναπτυχθούν. Στην πραγματικότητα, η καλλιέργεια μπορεί να γίνει δυνατή μέσω της χρήσης υδροπονικών συστημάτων. Με την υδροπονία, τα φυτά λαμβάνουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται χωρίς να έχουν τις ρίζες τους εγκλωβισμένες στο έδαφος.

Τα φυτά όταν λέμε ότι καλλιεργούνται υδροπονικά, καλλιεργούνται σε υποστρώματα ένα  μέσο ανάπτυξης που δεν μοιάζει με το έδαφος έτσι όπως το ξέρουμε.

Τι είναι η Υδροπονία;

Στο πιο βασικό της επίπεδο, η υδροπονία είναι όταν τα φυτά αναπτύσσονται σε θρεπτικό διάλυμα και όχι σε έδαφος. Αντί οι ρίζες να εισχωρήσουν στο έδαφος και να αποκτήσουν θρεπτικά συστατικά με αυτόν τον τρόπο, σε ένα υδροπονικό σύστημα, οι ρίζες μεγαλώνουν σε ένα υγρό διάλυμα που είναι ενισχυμένο με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για υγιή φυτά.

Ενώ είναι δυνατό να αναπτυχθούν φυτά υδροπονικά σε ανοιχτή καλλιέργεια, η συντριπτική πλειοψηφία των υδροπονικών συστημάτων βρίσκεται σε θερμοκήπια ή άλλους εσωτερικούς χώρους. Υπάρχουν πολλά μικρά, εμπορικά διαθέσιμα υδροπονικά συστήματα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι άνθρωποι για να καλλιεργήσουν υδροπονικά τα φυτά στα σπίτια τους.

Ιστορία Υδροπονίας

Για να απαντήσει κάποιος πλήρως στην ερώτηση «Τι είναι η υδροπονική γεωργία;» πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στην εκπληκτικά πολύχρωμη ιστορία της, η οποία μπορεί να χωριστεί σε αρχαία και σύγχρονη.

Αρχαία Ιστορία

Αν και μπορεί να μην γνώριζαν την επιστήμη πίσω από αυτό, οι αρχαίοι άνθρωποι κατάλαβαν ότι θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν  υδροπονικά τα φυτά χωρίς τη χρήση χώματος.

Οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας είναι ίσως ένα από τα πρώτα παραδείγματα υδροπονικού συστήματος. Ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, αναφέρεται συχνά ως η πρώτη γνωστή χρήση της υδροπονίας για την καλλιέργεια φυτών. Γύρω στο 600 π.Χ. κοντά στη σημερινή Βαγδάτη στο Ιράκ, οι Κήποι λέγεται ότι υπήρχαν κατά μήκος του ποταμού Ευφράτη, αν και είναι πιθανό να φτιάχτηκαν σε πεζούλια και δεν κρεμόταν από κάπου.

Ωστόσο, η χρήση της υδροπονίας σε αυτούς τους αρχαίους κήπους έχει αμφισβητηθεί. Να σημειωθεί επίσης ότι αμφισβητείται και η ύπαρξη των ίδιων των Κήπων.

Άλλες αρχαίες τεχνικές καλλιέργειας που σίγουρα υπήρχαν, αλλά που γειτνιάζουν μόνο με την υδροπονία, περιλαμβάνουν τους πλωτούς κήπους της Μεσοαμερικής το 1100, που ονομάζονταν Chinampas, και παρόμοιους πλωτούς κήπους στην αρχαία Κίνα που περιέγραψε ο διάσημος εξερευνητής Marco Polo το 1300 (αν και πιθανότατα υπήρχε πολύ πριν από αυτό).

Οι Chinampas

Ενόψει της ταχείας αστικοποίησης και του αυξανόμενου παγκόσμιου πληθυσμού, οι σύγχρονες κοινωνίες παλεύουν όλο και περισσότερο με την επείγουσα ανάγκη για βιώσιμες λύσεις παραγωγής τροφίμων. Μια τέτοια λύση βρίσκεται στην αρχαία γεωργική τεχνική των Αζτέκων, γνωστή ως «chinampas», ή πλωτοί κήποι. Αυτή η έξυπνη πρακτική υπόσχεται σημαντικά οφέλη για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της αστικής γεωργίας και της επισιτιστικής ασφάλειας στον 21ο αιώνα.

Η μεσοαμερικανική μέθοδος γεωργίας γνωστή ως chinampa (γλώσσες στα Ναουάτλ: chināmitl [tʃiˈnaːmitɬ]) βασίζεται σε μικρές, ορθογώνιες εκτάσεις γόνιμου αρόσιμου εδάφους για την καλλιέργεια,  στις ρηχές λίμνες στην κοιλάδα του Μεξικού. Κατασκευάζονται για γεωργική χρήση σε βάλτους γλυκού νερού ή υγροτόπους λιμνών και οι αναλογίες τους εγγυώνται την καλύτερη συγκράτηση υγρασίας.

Σύγχρονη Υδροπονία

Μετά από μερικές εκατοντάδες χρόνια, το πρώτο γνωστό δημοσιευμένο έργο που συζητούσε ένα υδροπονικό σύστημα (καλλιέργεια φυτών χωρίς τη χρήση εδάφους) ήταν το Sylva Sylvarum ή, A Natural History in Ten Centuries των Francis Bacon και William Rawley, που δημοσιεύτηκε το 1626.

Επίσης, το 1600, ο Βέλγος επιστήμονας Jan Baptista van Helmont διεξήγαγε ένα πείραμα που έδειξε ότι τα φυτά δεν αποκτούσαν ποσότητα από το  έδαφος, όπως υπέθεταν πολλοί εκείνη την εποχή. Φύτεψε μια ιτιά 3 κιλών σε ένα καλλιεργητικό μέσο 100 κιλών ξηρού εδάφους. Σε μια περίοδο πέντε ετών, πρόσθεσε μόνο βροχή ή απεσταγμένο νερό στη γλάστρα και μετά από πέντε χρόνια ζύγιζε ξανά τόσο το φυτό όσο και το χώμα. Ο Van Helmont διαπίστωσε ότι το δέντρο ζύγιζε τότε 85 κιλά ενώ το βάρος του εδάφους μειώθηκε μόνο κατά 60 γραμμάρια.

Ενώ ο van Helmont πίστευε ότι το πείραμά του έδειξε ότι τα φυτά αποκτούσαν μάζα μόνο μέσω της καλλιέργειας νερού, ο Άγγλος γιατρός John Woodward δημοσίευσε μια επιστημονική εργασία σχετικά με τα δικά του πειράματα το 1699 που έδειξε ότι τα φυτά απαιτούσαν κάτι περισσότερο από νερό ως μέσο καλλιέργειας για να ευδοκιμήσουν.

Στα πειράματά του, ο Woodward καλλιέργησε δυόσμο χρησιμοποιώντας διάφορους τύπους καλλιέργειας νερού – από εντελώς καθαρό νερό έως νερό που συλλέγεται από τον ποταμό Τάμεση. Βρήκε ότι τα φυτά που καλλιεργούνταν σε λιγότερο καθαρό νερό αναπτύχθηκαν καλύτερα από αυτά σε καθαρότερο νερό, καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα ότι χρειάζονταν περισσότερα από νερό για να αναπτυχθούν.

Προχωρώντας άλλον έναν αιώνα περίπου, οι Γερμανοί επιστήμονες Julius von Sachs και Wilhelm Knop ανέπτυξαν συνταγές θρεπτικών διαλυμάτων τη δεκαετία του 1860 και βοήθησαν να εντοπιστούν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται τα φυτά για να αναπτυχθούν.

Ένα άλλο άλμα προς τα εμπρός μας φέρνει στη δεκαετία του 1930 και τελικά φτάνουμε στη λέξη «υδροπονική», που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «νερό» και «εργασία». Ο William Frederick Gericke, ένας φυτοφυσιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ, επινόησε τον όρο και εδώ είναι που η ιστορία γίνεται λίγο πολύχρωμη.

Ο Gericke ερεύνησε την καλλιέργεια φυτών χρησιμοποιώντας μόνο ένα θρεπτικό διάλυμα και στην πραγματικότητα μεγάλωσε τις δικές του καλλιέργειες για προσωπική χρήση με τη μέθοδο αυτή. Αυτό αναφέρθηκε ευρέως από βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά της εποχής, τα οποία το χαιρέτησαν ως επανάσταση στη γεωργία. Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια πολιορκήθηκε από αιτήματα από το ευρύ κοινό να του δώσει πληροφορίες σχετικά με αυτή τη νέα μέθοδο υδροπονικής καλλιέργειας.

Ωστόσο, επειδή ο Gericke ερεύνησε την υδροπονία μόνος του και όχι ως μέρος της δουλειάς του, δεν ένιωθε υποχρεωμένος να μοιραστεί δωρεάν τις θρεπτικές φόρμουλες ή τις μεθόδους του με τους εργοδότες του ή το ευρύ κοινό. Αυτό εξόργισε τους εργοδότες του στο Πανεπιστήμιο και αυτοί, με τη σειρά τους, διόρισαν δύο από τους κορυφαίους επιστήμονές τους να μελετήσουν την υδροπονία και να γράψουν ένα ενημερωτικό δελτίο για το ευρύ κοινό.

Ο Gericke άφησε τελικά το Πανεπιστήμιο και έγραψε ένα βιβλίο για τις μεθόδους υδροπονικής καλλιέργειας του.

Εν τω μεταξύ, το μυστικό του πήρε εκτεταμένη δημοσιότητα και η υδροπονία εξελίχθηκε από εκεί και πέρα στη σύγχρονες μορφές της που περιγραφές θα βρείτε στον ιστότοπο μας καθώς και σειρά πληροφοριών που την αφορούν

.

Νέα Προϊόντα

Agroforce Αλυσοπρίονο μπαταρίας PROTECH-598S

– Διάμετρος κοπής: 12,5cm
– Μήκος λάμας: 12,5cm
– Επιλογή προοδευτικής κοπής στην σκανδάλη
– Δοχείο λίπανσης με φούσκα
– Προσαρμόζεται τηλεσκοπικό κοντάρι 1,5m-2,1m
– Καινοτόμο μοτέρ με τεχνολογία Brushless 350W
– Δυο Μπαταρίες ιόντων λιθίου 2600mAh+4000mAh
16.8V
– Διπλός φορτιστής για ταυτόχρονη φόρτιση 2
μπαταριών
– Βάρος αλυσοπριόνου με μπαταρία: 1,14 kg
– Μέση αυτονομία 2 μπαταρίων :4 ώρες
– Διάρκεια φόρτισης: 2 ώρες

138,00 €

Αγοράστε τώρα